Балалар неге қорқады?

Балалар неге қорқады
Балалар неге қорқады

Маман клиникалық психолог Мүжде Яхши тақырыпқа қатысты маңызды ақпарат берді. Қорқыныш – бізді қауіптен қорғайтын және аман қалуымызды қамтамасыз ететін дабыл жүйесі. Миымыздағы қорқыныш орталығы болып табылатын амигдала денемізге жіберген сигналымен «соғыс немесе қашу» реакциясын жасайды және бізді ықтимал қауіптерден қорғайды.

Мысалға; Қолыңызда кескіш құралмен сізге жылдам жақындап келе жатқан біреуді көргенде, сол сәтте сезінетін эмоцияңыз қорқыныш болады, ал сіздің реакцияңыз қоршаған ортадан алыстау немесе сол адаммен күресу болады.

Мұндай қажетті және өмірлік эмоцияның фобиялар мен қатты алаңдаушылыққа айналуы мүмкін деп ойладыңыз ба?

Мысалы, біреулер өрмекшілерден сонша қорқады, ал басқалары оны ойланбастан қабылдай алады? Немесе кейбір адамдар жер сілкінісі қорқынышын үнемі сезінеді, ал басқалары күнделікті өміріне оңай оралады?

Бұл сұрақтардың жауабы; Қорыққан адам онымен сенімсіздік сезінетіні жасырын. Басқаша айтқанда, егер бізде негізгі сенім сезімі болмаса, біз де қорқыныш сезінеміз.

Мысалға; Жалғыз болу, бейтаныс ортада болу немесе анасынан бөлек тұру нәрестені сенімсіз сезінеді. Өзін қауіпсіз сезінбеген сәби қорқады. Ол қорқынышын жылау, ашулану немесе тамақтану қажеттілігінен бас тарту арқылы көрсетуі мүмкін.

Қорқыныш - бұл біз туа біткен және тәжірибе немесе оқу арқылы нығайтатын эмоция.

Мысалға; Биіктіктен құлау және кенеттен қатты дыбыс туа біткен қорқыныш, ал жылан көпшілігіміз үшін үйренген қорқыныш.

2-4 жас аралығындағы балада анимизм деп аталатын кезеңдік қасиет болады. Басқаша айтқанда, бұл жас тобындағы тірі және жансызды ажырата алмайтын балалар тірі затты жансыз, жансыз затты тірі деп бағалау арқылы қорқынышты сезінбеуі мүмкін.

Мысалға; Осы жас аралығындағы бала үшін қауіпті өрмекші жазықсыз ойыншық ретінде қабылдануы мүмкін. Алайда, егер баланы өрмекші шағып алса немесе өрмекші туралы қорқынышты қоршаған орта таратса, балада өрмекшіге деген қорқыныш сезімі пайда болады.

Балаларға қолданылатын мазасыз сөйлемдер балалардың қорқыныш сезімін белсендіреді және қорқыныш орталығының дабыл жүйесін ашық қалдырады. Яғни, ол қорқынышты сезінбеуі керек жерде бала үнемі қорқады және қатты алаңдаушылықты бастан кешіреді. Баланың бұл қорқынышы сау қорқыныш емес.

Қолыңды жумасаң жұғасың, тамағын жемесең өспейсің, бағынбасаң құдай күйдіреді, жыласаң полиция алады. сен, тәртіп бұзсаң, дәрігер укол салады, үндемесең, мен сені осында қалдырамын, қолымды жіберсең, ұрылар ұрлап кетеді, итке жақындама. балаңызға сізді тістегендей қатты алаңдатады, дерексіз мазмұнды қамтиды және қорқынышты күшейтетін сөздер балада фобия мен үрейдің бұзылуын тудыруы мүмкін.

12 жасқа дейінгі балалар нақты ойлаушы болып табылады. Абстрактілі белгілері бар ұғымдар бұл балалар үшін екіұшты мағынаға ие. Яғни, олар абстрактылы ұғымдарды түсіне алмайды. Сондықтан белгісіздіктен туындаған ойлар балаларды қорқытады. Басқаша айтқанда, діни ұғымдар, өлім, ажырасу немесе фантастикалық тақырыптар балалардың когнитивті қабылдауы үшін өте қиын.

Мысалы, 5 жасар балаға жақсылық жасасақ жәннатқа барамыз, күнә жасасақ тозақта күйеміз, періштелер қаңғып жүр немесе шайтан жамандық қуады десе, бала дамуы мүмкін. жалғыз қала алмау, жалғыз ұйықтай алмау, қараңғылықтан қорқу, қиялдағы тіршілік туралы ой сияқты кейбір уайымдар.

Оның қорқынышын жеңу үшін; жалғыз қалудан қорыққан баланы бөлмеден жалғыз шығуға мәжбүрлеу, қараңғыдан қорқатын балаға «қорқатын не бар» деп, оның қорқынышын бағаламау арқылы баланы қараңғыда қалдыру, құмырсқамен байланысқан құмырсқалардан қорқады, балада бұл қорқыныштың күшеюіне, басқа қорқыныштарға таралуына, фобияға немесе үрейдің бұзылуына айналуы мүмкін.

Алғашында тек қараңғылықтан қорқатын бала ата-анасының мұндай зиянды мінез-құлқымен дәретханаға жалғыз барудан қорқуы мүмкін.

Сондай-ақ ата-ананың қорғаныштық көзқарасынан туындайтын қорқыныштар, яғни жеткіліксіздік сезімі. Ол әдетте бір ғана баласы бар отбасылар немесе өте кеш жастағы баласы өз баласын асыра қорғау арқылы баланың әлеуметтік дағдыларының дамуына зиянын тигізетін жағдайларда байқалады. Бұл балалар жеткіліксіздік сезімінен туындаған өз-өзіне сенімділіктің болмауына байланысты сәтсіздікке ұшырау қорқынышын сезінуі мүмкін. Сондай-ақ ол жалғыздық қорқынышын сезінуі мүмкін, өйткені ол оған жалғыз қол жеткізе алмайтынына сенеді. Мазасыздыққа негізделген бұл қорқыныштар басқа қорқыныштардың дамуына әкелуі мүмкін.

Қорқынышты тудыратын тағы бір маңызды мәселе – балалардың зорлық-зомбылық пен қорқынышты және дерексіз мазмұнды қамтитын суреттерге ұшырауы. Баланың ойнайтын ойындары мен ол көретін мультфильмдері баланың дамуы мен жасына сәйкес келмесе, балада қорқыныштың көптеген түрлері, әсіресе түнгі қорқыныш пайда болуы мүмкін.

Қорқыныш біздің басқа эмоцияларымыз сияқты қажет және өмірлік маңызды. Баланың бойындағы қорқынышты жағымсыз эмоцияға айналдыратын біздің дұрыс емес көзқарастарымыз бен уайымымыз.

Балаңыздың негізсіз қорқыныштары мен фобиялары болғанын қаламасаңыз, алдымен оған қажетті сенімділік таныту арқылы оның қорқынышының алдын алуға болады.

Бірінші болып пікір айтыңыз

пікір қалдыру

Сіздің электрондық пошта мекенжайы емес жарияланады.


*