Конго-Қырым геморрагиялық қызбасынан сақ болыңыз

Конго-Қырым геморрагиялық қызбасынан сақ болыңыз
Конго-Қырым геморрагиялық қызбасынан сақ болыңыз

Үскүдар университеті NPİSTANBUL ауруханасы жұқпалы аурулар және клиникалық микробиология маманы Dr. Дилек Лейла Мамчу Қырым-Конго геморрагиялық қызбасы туралы ақпарат берді.

Мамчу негізінен жабайы жануарлар мен кенелерде кездесетін және жыл сайын мамыр-қыркүйек аралығында пайда болатын Конго-Қырым геморрагиялық қызбасының қоздырғышы туралы мынаны айтты:

«Bunyaviridae тұқымдасының Найровирус тобына жататын бір тізбекті РНҚ вирусы – Конго-Қырым геморрагиялық қызбасының вирусы. Вирус қоянға, кейбір құстарға, кеміргіштерге, ірі қара малға, қойға және ауыл шаруашылығы жануарларына кене шағуы нәтижесінде жұғуы мүмкін. Дегенмен, кене жануарларда ауру туғызбайды, тек адамға ғана әсер етеді. Конго-Қырым геморрагиялық қызбасын тудыратын вирус адамға негізінен вирусты тасымалдаушы кене шағу арқылы жұғады. Бұдан басқа, вирус тасымалдаушы жануарлардың (ірі қара, қой, ауылшаруашылық жануарлары және т.б.) қанымен және тіндерімен байланыста болуы мүмкін. Сонымен қатар, кенелер табылған аумақта жұмыс істейтіндер, пикникшілер, аңшылар, мал дәрігерлері, қасапшылар мен медицина қызметкерлері тәуекел тобына жатады.

Аурудың белгілері қандай?

Dr. Дилек Лейла Мамчу Конго-Қырым геморрагиялық қызбасының белгілері мен белгілерінің ұзақтығы туралы былай деді:

«Вирус кене шаққанда қабылдағанда 1-3 күнде, қан/тіндер арқылы алынғанда 3-13 күнде белгілерін көрсете бастайды. Аурудың белгілері арасында; дене қызуының көтерілуі, әлсіздік, бұлшықеттердің ауыруы, тәбетінің төмендеуі, жүрек айнуы, құсу, диарея байқалады. Тері және тері астындағы қан кетулерден басқа; Сондай-ақ қызыл иектің қан кетуі, мұрыннан қан кету, асқазан-ішек қан кетулері, зәр шығару жолдарының қан кетуі, ми және құрсақ ішілік қан кетулер байқалады. Аурудың асқынған ағымында симптомдар күшейе түседі; қан кету айқынырақ болуы мүмкін. Сана өзгереді, бүйрек жеткіліксіздігі және кома және өлім дамуы мүмкін. Конго-Қырым геморрагиялық қызбасынан (КҚКА) өлім көрсеткіші шамамен 10 пайызды құрайды».

Денсаулық сақтау мамандарына жұқтыру

КҚЖА бар науқаста қан секрециясы, ине шаншу немесе шырышты қабықпен байланыс (көз, ауыз, т.б.) болса, қабылдануы керектігін айтқан Мамчу Қырым-Конгоның алдын алу үшін жасалуы мүмкін шараларды атап өтті. Геморрагиялық қызба келесідей:

«Әдетте ауа-тамшылы арқылы жұғу туралы айтылмайды. Дегенмен, науқаспен және науқастың секрециясымен байланыста болған кезде әмбебап сақтық шаралары (қолғап, алжапқыш, көзілдірік, маска және т.б.) сақталуы керек. Қанмен және дене сұйықтықтарымен жанасудан аулақ болу керек. Мұндай байланыс болған жағдайда, дене температурасының жоғарылауы және басқа белгілер бойынша контактіні кем дегенде 14 күн бойы бақылау керек.

Жануарлардың қанымен, тінімен немесе жануардың басқа дене сұйықтықтарымен байланыста болған кезде де қажетті қорғаныс шараларын қолдану қажет.

Кенелері бар жерлерден мүмкіндігінше аулақ болу керек. Жануарларға арналған қораларда немесе кенелер өмір сүре алатын жерлерде болған жағдайда, денені белгілі бір уақыт аралығында кенеге тексеру керек; Денеге жабыспаған кенелерді мұқият жинап өлтіру керек, ал денесіне жабыспаған кенелерді кененің аузын жаншып, кеспей алып тастау керек.

Су жағасында және шабындық алқаптарында серуендеуге келгендер қайтып келгенде, кененің бар-жоғын міндетті түрде тексеріп, кене бар болса, тиісті түрде денеден алып тастау керек. Бұталы, бұтақты және қалың шөпті жерлерден аулақ болыңыз, мұндай жерлерге жалаң аяқпен немесе қысқа киіммен кірмеңіз. Мүмкіндігінше, пикниктерді қауіпті жерлерде өткізуге болмайды.

Орман шаруашылығы қызметкерлері сияқты аймақта болуы керек адамдар үшін резеңке етік кию немесе шалбарын шұлық кию қорғаныс болуы мүмкін.

Жануарлардың иелері жергілікті ветеринарлық ұйымға хабарласып, жануарларына кенелерге қарсы тиісті акарицидтерді шашулары керек, жануарларға арналған баспаналар кененің өмір сүруіне жол бермейтіндей етіп салынуы, жарықтар мен ойықтарды жөндеп, әктеу керек. Кенелері бар жануарларға арналған баспаналарды тиісті акарицидтермен өңдеу керек.

Репелленттер деп аталатын жәндіктерді репелленттер адамдарды да, жануарларды да кене инфекциясынан қорғау үшін сақтықпен қолдануға болады. Репелленттер – сұйықтық, лосьон, крем, май немесе аэрозоль түрінде дайындалған және теріге жағу немесе киімге сіңу арқылы жағуға болатын заттар. Дәл осындай заттарды жануарлардың басына немесе аяқтарына қолдануға болады; Сонымен қатар, жануарлардың құлағына немесе мүйізіне осы заттармен сіңдірілген пластмасса жолақтар бекітілуі мүмкін».

Адам ағзасынан кенені қалай алып тастауға болады?

Жұқпалы аурулар және клиникалық микробиология маманы Dr. Дилек Лейла Мамчу денеде кене болса, кененің теріге жабысатын жерінен ұстап, шеге тартып тұрғандай оңды-солды жылжыту арқылы оны пинцетпен алып тастау керектігін айтты. Мамчу денеде кене пайда болған жағдайда сақтық шараларын былайша түсіндірді:

«Денедегі кенелерді өлтіруге немесе жаруға болмайды.

Кенені денеден шығару үшін темекі басу немесе одеколон, керосин құю сияқты әдістерді қолдануға болмайды.

Кенені денеден алып тастағаннан кейін, шаққан жерді сабынмен және сумен тазалау керек, содан кейін антисептикпен сүрту керек.

Оның қандай кене екенін анықтау үшін кенені шыны түтікке салып, тиісті мекемелерге жіберуге болады.

Кене ағзадан неғұрлым тез шығарылса, ауру қаупі соғұрлым азаяды.